Monkey business

Vanmorgen zijn we voor de laatste keer wakker geworden in Nungwi, heerlijke dagen gehad hier! 

We navigeerden ons richting Jozani national forest, het enige nationale park op dit eiland. Het is zo’n vijf kwartier rijden en onderweg kijk je je ogen uit. We pakken ook nog een spatje regen mee.

In het park zijn red monkeys te zien en dus gingen wij met onze eigen aapjes en een gids op safari.

De natuur hier is prachtig en we zijn echt even in de jungle. Zo anders weer dan de witte strandjes. De gids leert ons van alles over de planten en bomen, veelal gebruikt voor oliën. 

De aapjes leven hier los en wij zijn te gast in hun habitat, zoals de gids ons uitlegt. De red monkeys die we hier spotten leven alleen hier op Zanzibar. 

Het tweede deel van de rondleiding gaat door een mangrove bos en is ook weer super mooi.

Bij vloed staan de wortels helemaal onderwater, bij eb is er meer zwart gekleurde grond zichtbaar. En dat terwijl het toch zo’n 20 kilometer bij de kust vandaan ligt. We spotten zelfs nog een klein krabbetje, die in fel kleurcontrast staat met de donkere takken en modder.

Na de toer en lunch rijden we verder richting ons laatste resort, Reef & Beach in Jambiani. Een plaatsje aan de oostkust van het eiland. 

Bij aankomst informeren we naar de mogelijkheid voor een COVID-test, aangezien we die nodig hebben voor de overstap in Kenia zondagavond. De receptionist werpt een blik op zijn horloge en zegt dat we dan pijlsnel moeten gaan rijden, want over een kwartiertje gaan ze dicht. Een afspraak inplannen en betalen (normaal gesproken online) moeten we daar maar doen adviseert hij ons.

En dus springen we in de auto en navigeren we ons naar een kliniek in het naastgelegen plaatsje. De tijd dringt en we kunnen het zo gauw niet vinden. Uiteindelijk arriveren we één minuut over half vier, net te laat dus. Het systeem voor het inplannen is al dicht en aangezien het hier echt twee dagen duurt voor de uitslag er is slaat de paniek even toe.

We spreken verschillende mensen van de kliniek, waarna een Engels sprekende arts ons uiteindelijk komt helpen om alles te regelen. De kliniek is een bijzondere plek, wat gebouwtjes met daartussen in de tuin wat scharrelend vee. Vlak naast ons de beval kliniek, wie wil dat nou niet, een kind baren naast het gekwetter van deze drie:

We proberen van alles en na wat omzwervingen is het, als het goed is, ook soort van gelukt. De exacte uitleg volgt als we thuis zijn, als we zeker weten dat alles daadwerkelijk goed is gegaan. Daar kan ik zowat een heel blog op zichzelf aan wijden. 

Na de testperikelen volgen nog wat perikelen voor de betaling van de testen, en blijken opeens alle pinapparaten in de wijde omtrek leeg.
De kids en ik stappen alvast uit op het resort Arjan zijn pin-missie alleen voortzet. Als hij eindelijk een gevuld apparaat heeft gevonden valt de stroom uit, dus moet hij wachten tot alles opnieuw is opgestart. Wat een avontuur zo, het is ook ergens wel hilarisch. En ja… Hakuna….. juist. 

Luttele uren later is alles gelukt en zijn we weer herenigd. We doen nog een plonsje in het zwembad en genieten van het mooie uitzicht. 

Morgen doen we lekker helemaal niks en genieten we van zon, zee, zand en zwembad.