Jambo jambo

Vandaag weinig schokkends te melden, want het was een lekkere relaxdag. Zo, die uitspraak motiveert wel tot verder lezen hè.

We begonnen de dag met een auto-toertje door de straatjes van Nungwi, waar we onder andere wat toekomstige biefstukjes langs de weg tegenkwamen. Ik vraag me toch steeds af waarom alle koeien hier zo’n knobbel op de rug hebben. Ik twijfel nog tussen extreme vermagering of ergens een dromedaris in de bloedlijn. Wie het weet mag het zeggen. 

Verder zorgden de onverharde wegen er vooral voor dat ons ontbijt plus malariapillen salto’s maakten in de maagjes. 

Eenmaal terug op het resort hadden we dus wel wat ontspanning nodig in de vorm van een verfrissende duik. 

We maakten vandaag nog een strandwandeling tijdens eb, want de getijden hier maken nogal verschil. Wanneer het later op de dag vloed is komt de kustlijn zo ver het strand op dat je niet zonder natte voeten langs de resorts kunt lopen.

Tijdens vloed komt de zee bijvoorbeeld ruim tot aan de rots onder het restaurant (zie foto) en moet je zwemmend naar het volgende stukje strand aan de andere kant van de rots.

Het hagelwitte zand blijft elke dag weer even betoverend om te zien. Zelfs op een bewolkte ochtend als deze.

We gooien de drone nog even de lucht in, maar voor de filmpjes doen we morgen nog een nieuwe poging, als ik tenminste de moed heb verzameld hem wat hoger op te laten. 

‘S middags maakte de bewolking plaats voor een fel zonnetje, waardoor we inmiddels allemaal goud(rood)bruin getint zijn.

We eten vanavond voor de verandering eens buiten het resort, bij een leuk strandtentje in de buurt. Op het strand wordt volop voetbal gespeeld en hier zijn naast Zanzi-people vooral veel backpackers te vinden.

Die chille vibe hangt ook heel erg in het strandtentje. Lounge stoelen, houten bankjes en grote waterpijpen.

 Tijdens een wc-bezoekje verwonder ik me over de ‘industriële’ vormgeving van het sanitair. Er staan twee joekels van watertanks met een heel netwerk van pvc buisjes die alle kanten opgaan. Eentje naar de keuken, eentje naar het herentoilet, eentje naar een kraantje, eentje naar de dames, met overal aftakkingen.
Ik passeer in het voorbijgaan ook nog de keuken en kan het niet nalaten een blik op deze krappe en rommelige werkplek te werpen. Laat ik het zo zeggen; ik sluit niet uit dat we wat buikpijn tegemoet gaan.

Maar oh, deze plek zo met de ondergaande zon is toch wel prachtig mooi hoor! Voetjes in het zand, cocktailtje in de hand, wat een leven. We zouden willen zeggen: hoi hoi!
En laat dat nou net de naam van onze cocktail zijn: Jambo Jambo! Een woord dat we hier eveneens de hele dag horen, ik denk dat de Hakuna-Matata-teller is ingehaald.

De kleinste telg is vanavond wat vermoeid en dus gaan we op tijd weer terug naar de kamer. Kids lekker op bed, en wij sluiten de avond nog even gezellig af bij de bar. Morgen vertrekken we uit Nungwi en rijden we weer richting het zuiden, naar het plaatsje Jambiani.