Goodbye Ghosttown

Vandaag begon met een ontbijtje bestaande uit geroosterd brood en scrambled eggs, voorlopig weer gewoon broodjes kaas voor ons.

Daarna begint het grote inpak- en weggooi festijn, het was weer passen en meten, maar alles is gelukt.

Toen was er gelukkig nog wat tijd over voor een zonnetje en een plons, want we hoefden pas om 12 uur uit te checken.

Na het uitchecken reden we naar Goldfield, een ghosttown nabij Phoenix. Deze ghosttowns zijn er volop in dit gebied. Er werden vroeger kleine dorpjes gesticht om goud te winnen, maar zodra het goud schaars werd verlieten de mensen het dorpje, alles achter latend. Dit resulteert in hele fotogenieke restanten van bouwwerken van 120 jaar geleden.

 ​

We lopen wat rond en lunchen hier in een restaurantje. Ja, die zijn hier natuurlijk gewoon toegevoegd aan het ouderwetse straatbeeld, om de toeristen van alle gemakken te voorzien.

We kijken onze ogen uit hier en maken super veel foto's. "Wauw" aldus Colin.

  ​

Leuk dat we dit op de valreep nog even hebben kunnen meepakken.

Hierna was het toch echt tijd om met pijn in ons hart naar het vliegveld te rijden. Het is weer zo ontzettend snel gegaan, we hadden ons hier met gemak nog langer kunnen vermaken!

Nu zitten we op het vliegveld, wachten tot we kunnen boarden, terwijl Colin zich vermaakt met Amerikaanse kids op de enorme speeltoestellen die hier in de hal staan.

We voelen ons ontzettend rijk, we hebben zoveel mooie herinneringen om op terug te kijken!

Bedankt allemaal voor het 'meereizen', jullie berichtjes elke ochtend waren ontzettend leuk!