Mona-go

Piep-piep-pieeeeepppp. Klonk het onafgebroken door de auto. De parkeersensoren draaiden op volle toeren in de krappe straatjes bij Monaco. De stad ligt pal tegen de berg op, en via haarspeldbochten en onmogelijk kleine weggetjes kwamen we bij het hotel aan. 

Bijna een scooter van z’n sokken gereden; check.

Een doodlopend straatje, waar je alleen achteruit rollend weer uit kon; check. 

Hapje uit de band door een uitstekend stoepje; check. 

Maar uiteindelijk kwamen we aan bij het hotel, met een piepkleine en zeer lage parkeergarage ernaast. Een vriendelijke man keek even met ons mee of we wel onder de luchtpijpen en leidingen door pasten met die kolos op het dak, het ging echt net aan.

Eenmaal in het hotel was het nog wat te vroeg voor het inchecken dus gingen we eerst de stad in. 

Vlakbij ons hotel vinden we het winkelcentrum van Monaco, waar de glimmende gevels van de bekende luxe merken je tegemoet schitteren. Ook het casino van Monaco is niet te missen. Alle gebouwen zien er even mooi en netjes uit.

We wandelen wat rond, de mannen genieten van alle dikke auto’s en hotspots die ze herkennen van de grand prix. We nemen een koffietje bij Starbucks en verzamelen nieuwe energie om al die straatjes terug omhoog te trotseren.

Monaco is echt mega steil, tegen een bergwand aangebouwd. Prachtig om te zien, maar daar hebben de kuitjes geen boodschap aan natuurlijk.

Eenmaal in het hotel (appartement eigenlijk) genieten we een paar uurtjes van de airco, het bad en de chille bank. Eind van de middag wandelen we richting de haven, waar we eerst even stoppen bij de plek waar de start-finish van de F1 is.

Op de plaats waar ze de hoofdtribune bouwen is nu een racebaantje voor kinderen opgezet. Dus onze kleine coureur scheurt daar even een paar rondjes.

Bij de haven eten we bij een super leuk restaurant (stars ‘n bars), waar ons voor de eerste keer deze vakantie om onze groene COVID-scherm wordt gevraagd. Maar eenmaal binnen hoeven we hem niet meer te laten zien, de ober wil alleen even weten of we zijn gevaccineerd. 

Gelukkig maar want de QR-code van Arjan heeft, na tevergeefse belletjes, nog steeds kuren. 

Het restaurant is ook compleet in race-stijl thema en lijkt wel een klein museum, met vitrines vol shirtjes, schoenen, petten en andere bijzonderheden van bekende coureurs. Er hangt zelfs een echte F1-wagen aan de wand, alsof we het over een schilderijtje hebben. 

Terwijl de zon ondergaat wandelen we terug en zien we nog eens hoe mooi Monaco is.

De kuitjes branden tijdens de weg omhoog en we wensen alle vier dat we bij Riff in z’n buggy konden plaatsnemen. 

We slapen die nacht mega lekker en komen tot de conclusie dat het daktent matras wel echt buitensporig hard ligt. Ik heb er allemaal beurse plekken van op mijn heupen, echt bizar. Je zou denken: spek zat, maar blijkbaar alsnog niet genoeg om het daktentmatras te evenaren. 

We gaan dus zo even kijken of we ergens onderweg extra matrasjes ofzo kunnen scoren. 

Vanmorgen lekker uitgeslapen wakker geworden, ontbeten en met de auto nog even het circuitrondje door Monaco gereden. Het is echt bijna niet voor te stellen dat de formule 1 auto’s met zulke hoge snelheden door de straatjes rossen, het is zo krap allemaal. 

Ik mocht voor die gelegenheid zowaar plaats maken voor Arjan achter het stuur en ben vandaag even bijrijder, as we speak. 

We rijden nu richting Italië, op naar de pizza’s!