Hoogste, grootste, snelste

Kwart over 7, in Nederland zelfs kwart over 4. De wekker haalt ons bruut uit onze slaap vandaan. Maar we moeten opstaan voor onze date om 9:00 uur met de Burj Khalifa. Als we relaxtere tijden wensten hadden we maar niet zo last-minute kaartjes moeten kopen.

We beginnen met een royal breakfast in het appartement bestaande uit sap en geroosterde broodjes.

Daarna snellen we de auto in en ben ik de chauffeur voor vandaag. We navigeren het nog rustige verkeer in. De vrijdag is hier een heilige dag, een soort van zondag, waardoor het nog heel leeg is op de weg. We zijn mooi op tijd en het loopt lekker door bij de entree van de Burj Khalifa, dat met zijn 828 meter het hoogste gebouw ter wereld is. 

We zoeven met ‘s werelds snelste lift in iets meer dan een minuutje naar de 125e verdieping, onze oren ploppen ervan. Het gebouw telt boven ons nog eens een kleine 40 verdiepingen, maar het observatie gedeelte waarvoor wij toegang hebben beslaat de 124e en 125e verdieping.

Het uitzicht hier is echt prachtig, van alle kanten heb je een goed zicht op de stad. In de verte zien we zelfs ons huidige hotel liggen. 

We zien ergens vaagjes in zee ook ‘the world’ liggen, een eilandengroep in de vorm van de wereldkaart. Althans, dat was de bedoeling, maar het is nog niet helemaal de juiste vorm. 

De baggerwerkzaamheden werden uitgevoerd door een Nederlands bedrijf, maar toen de projectontwikkelaar zijn rekeningen niet meer kon betalen is dit in 2009 stilgelegd. Het schijnt dat het werelds grootste baggerproject ooit is. Het zal ook niet. Jammer genoeg brokkelt elk jaar zo’n 25 cm van de eilanden af, dus als ze de werkzaamheden niet gauw hervatten blijft er op den duur weinig van over. 

We lopen wat rond bovenop het observatiedek, het is nog heerlijk rustig boven. Alle ruimte om de stad van bovenaf te bewonderen en mooie foto’s te maken.

Beneden zien we veel glimmende gebouwen die elk op hun eigen wijze proberen op te vallen in de hysterie van architectonische hoogstandjes. En er zijn nog minstens zoveel bouwwerken in aanbouw, als je hier een verhuurbedrijf in hijskranen begint loop je binnen. 

Eenmaal weer beneden lopen we een rondje door de aangrenzende Dubai Mall. Met 1200 winkels/restaurants de grootste ter wereld. In het winkelcentrum bevinden zich naast alle shops ook een enorme waterval, een reusachtig aquarium en een grote schaatsbaan. 

En gelukkig ook een Starbucks koffie (of 4 zelfs), waar we even een lekker bakkie scoren die we buiten op het terras opdrinken. Vanaf hier hebben we mooi uitzicht op de hoge toren van de Burj Khalifa. Het schijnt dat de top zo hoog is dat de zon daar 3 minuten later ondergaat dan beneden. In theorie zou je dus beneden de zonsondergang kunnen bekijken, dan naar boven snellen en het daar nog eens overdoen. 

We lopen nog wat rond door het winkelcentrum en kopen nieuwe zwembandjes voor Colin, aangezien zijn oude gisteren lek zijn gegaan. Als we bij het teruggaan naar de parkeergarage de entree van de Burj Khalifa passeren zien we dat het daar inmiddels een drukte van belang is, met een meterslange wachtrij. Zo gek was het dus nog niet om in alle vroegte die kant op te gaan.

Eenmaal terug op het resort luieren we net zolang aan het zwembad tot onze velletjes roodbruin zien. 

Eind van de middag pakken we de auto richting ‘the walk’, de bekendste en drukste promenade van Dubai. Hier rijden dure auto’s rond en wordt er volop geflaneerd langs de terrassen. 

We lopen wat heen en weer langs de kustlijn en eten een pizza op een gezellig terrasje. Naast de vele restaurants zijn er nog allerlei andere vermakelijkheden, zoals een kermis voor de kids, marktkraampjes, wat attracties en diverse winkels. Een gezellig sfeertje hangt hier. 

Na een paar uurtjes gaan we de enorme parkeergarage weer in, waar we gelukkig goed onthouden hebben op welke plek we staan. Sector J5, Colin had een ezelsbruggetje: ‘(tante) Judy en zijn leeftijd’. Kan niet missen, toch? 

Op zoek naar ons parkeerplekje lijkt het wel een stuk langer lopen dan vanmiddag. En trouwens, waren de pilaren in ons gedeelte niet rood geschilderd in plaats van blauw...? 

We lopen wat heen en weer en vinden de auto uiteindelijk bij... U5... Maar omdat de U half op de ene en half op de andere kant van een pilaar is geschilderd is de verwarring te verklaren. Enfin, eind goed al goed, we kunnen weer! 

Bij het hotel hebben we de kids lekker op bed gelegd en daarna nog even een drankje gedaan beneden. Het hotel bestaat uit een grote lobby annex tropisch regenwoud, omringd door restaurants, winkeltjes en bars. 

We doen eerst een drankje bij het zwembad en vervolgens in de jazzbar in de lobby, waar live muziek was. Een gezellige en sfeervolle bar, waar zich onder de blauwe sigarettenrook een hoop bijzondere hotelgasten (de meesten in hun uppie) schuilhielden. Het had zo het decor kunnen zijn voor een scène uit een James Bond-film. We hebben ons prima vermaakt en duiken zo ons bed in. Tot morgen maar weer!