Op visite bij de Sheikh

Ik werd voorzichtig wakker van een onbekende melodie en het duurde even voor ik het geluid kon plaatsen. Niet veel later vermengde het geluid van buiten zich met het gekerm van onze peuter binnen. 

Een snelle blik op de wekker vertelde me dat het 5:30 uur was. Terwijl vanuit de naastgelegen minaret het ochtendgebed werd aangekondigd deed ik in mijn bed een schietgebedje. Dat dit nog niet het definitieve begin van deze dag zou betekenen. Mijn gebeden werden verhoord en een half uurtje later was alles gelukkig weer stil en in slaap voor de daarop volgende 2,5 uur. 

Over de ochtend kan ik verder kort zijn: lekker ontbijt, strand, zee, zwembad, zon.

 
Aan het eind van de middag stapten we de auto in richting de Sheikh Zayed Mosque. De grootste (en bekendste) moskee van de Verenigde Arabische Emiraten, en de op zeven na grootste ter wereld. 

We hadden ons goed voorbereid en waren volgens kledingvoorschriften gekleed. Dus lange broeken, geen strakke kleding en bedekte armen voor de vrouwen. We reden het enorme complex op en parkeerden in de parkeergarage. Zodra we via ‘ingang 3’ de schuifdeuren passeerden kwamen we in een soort winkelcentrum voorzien van foodcourt en Starbucks. Die zagen we even niet aankomen. 

We liepen door richting de ingang, waar we de tickets ophaalden. Zonder te betalen, de moskee is namelijk gratis te bezoeken. Direct na het binnengaan worden de vrouwen doorverwezen naar een kleedruimte links, de mannen en kinderen worden gesommeerd door te lopen. In de kleedruimte krijg ik een zogeheten ‘Abaya’ aangereikt, een wijde jurk met hoofddoek eraan vast. Niet veel later voeg ik me even verderop weer bij de rest van het gezelschap, die mijn doorgemaakte transformatie een goede reden tot grinniken vindt. 

We lopen door richting de moskee, waar we eveneens gewaarschuwd worden voor het gevaar van een gewaad i.c.m. een roltrap. 
De moskee oogt vooral als een enorme toeristische attractie, busladingen vol bezoekers rijden af en aan. Maar het is dan ook een prachtig gebouw, met al dat blinkende goud en spierwitte pleisterwerk. 
 

We wanen ons echt in een oosters sprookje, het is onwerkelijk mooi. de moskee is vernoemd naar Sjeik Zayid (plus nog wat onmogelijke volgnamen), de grondlegger van de Verenigde Arabische Emiraten. De beste man heeft de opening van de moskee in 2007 nooit mogen meemaken, 3 jaar eerder overleed hij. Desalniettemin heeft hij er wel zijn laatste rustplaats gevonden, hij ligt er in het mausoleum. 

We lopen wat rond en bewonderen het grootste handgeweven tapijt, maar liefst 5600 vierkante meter.

Het schijnt dat dit de duurste moskee ter wereld is als het gaat om de bouwkosten en dat geloven we graag met al dat marmer, goud en edelstenen.

En nog een record: ze hebben de grootste kroonluchter ter wereld uit Duitsland over laten komen. Maar liefst 40 meter hoog en 10 meter breed is het blinkende ding. 

Naar verluidt kunnen er 40.000 mensen tegelijkertijd bidden in dit enorme complex. Toch vraag ik me af of de lokale moslims daadwerkelijk comfortabel hun geloof beleven in zo’n toeristenbolwerk. Het lijkt me toch dat ze liever naar iets kleinschaligers zullen gaan met iets meer privacy. Wellicht is deze moskee puur neergezet om mensen van over de hele wereld te imponeren, daar zijn ze hier tenslotte niet vies van. Nou dat is dan ook gelukt. 

Een ruim uur later rijden we de parkeergarage weer uit. We rijden richting Corniche Road, een boulevard langs de kust. Onderweg komen we weer veelvuldig het uitvergrote gezicht van de Sjeik en zijn naaste collega’s tegen. Niet alleen op billboards, maar ook levensgroot op de gevel van bijvoorbeeld een auto-dealer. 

De boulevard is leuk om even overheen te slenteren, maar biedt niet echt restaurants. En er moet inmiddels toch wel voor de innerlijke mens gezorgd worden, dus pakken we na een klein uurtje slenteren en spelen in de speeltuin de auto weer terug richting hotel. 
 

Na het eten vallen de kindjes algauw in slaap en doen wij nog een drankje toe. Maar we maken het niet te laat, want voor we het weten worden we alweer wakker gezongen...!