Junkyard in de sterrenstad

We verlaten deze morgen Pigeon Forge en rijden voor de laatste keer door de drukke Parkway vol entertainment. We begrijpen inmiddels ook waarom het zo’n extravagante plaats is; Great Smoky Mountains is het drukst bezochte National Park van de Verenigde Staten, meer nog dat het overbekende Grand Canyon of Yosemite Park. Pigeon Forge is tevens bekend als de geboorteplaats van Dolly Parton. Mevrouw Parton weet dat flink uit te buiten met haar pretpark Dollyworld, twee grote theaters waar dagelijks dinnershows plaatsvinden (waar ze zelf overigens geen rol in speelt) en een aantal restaurants en winkeltjes. 

Onderweg komen we regelmatig vuurwerksupermarkten (dat noemen ze echt zo) tegen. De grote hoeveelheid verkooppunten zal ongetwijfeld iets met de regelgeving in deze staat te maken hebben. We kruizen even later weer een staatsgrens en rijden Virginia binnen.

Even na tweeën komen we aan in het plaatsje 'geen-moer-te-doen-ville' (hier beter bekend als Troutville).
Geen probleem voor ons, het plan is toch om lekker de hele middag aan het zwembad te luieren. Terwijl we de koffers uitladen stuitten we tegen een teleurstelling: het zwembad is afgedekt door een groot grijs zeil en het trappetje ligt vol spinrag aan de rand. Kort samengevat: niet zwemmen.

We besluiten om dan toch maar weer op pad te gaan naar het naastgelegen Roanoke. De stad heeft als bijnaam 'the city of stars', waarom blijkt later nog.
We willen graag van elke bezochte staat een kentekenplaat, dus besluiten eerst maar naar de antique mall te gaan om te kijken of ze daar wat hebben. Antique mall blijkt eigenlijk een luxe woord voor kringloopwinkel. Helaas zijn er alleen royaal geprijsde kentekenplaten uit de jaren 50 te vinden.
Volgens een van de winkeleigenaren kan ik beter een kijkje nemen bij de junkyard, een paar straten verderop. Oke, dan doen we dat maar. Even later rijden we het hek binnen van een soort autokerkhof.
Niet helemaal op ons gemak stappen we binnen en vertel ik de eigenaar wat ons plan is. Hij begint te lachen, vindt het een geweldig plan en laat me gratis op speurtocht gaan naar kentekenplaten. Arjan en de kleintjes moeten buiten wachten, aangezien er geen kinderen de junkyard op mogen. 

Eenmaal binnen ben ik compleet overdonderd, wat indrukwekkend. Honderden sloopauto's gesorteerd op merk, rijen dik. Echt een mega terrein, zover het oog reikt alleen maar autowrakken. Toch ook een beetje eng. De staat van menig auto laat weinig te raden over hoe de inzittenden eraan toe moeten zijn geweest. Je mag vrij rondlopen, in de auto's kijken en pakken wat je nodig hebt. In sommige auto's liggen nog persoonlijke spulletjes, zoals speelgoed, haarstrikjes, leesboeken en ga zo maar door. Heel dubbel. Ik vind na even speuren wat mooie kentekenplaten dus we kunnen weer verder. Wat was dit een onverwachts bijzondere ervaring zeg. 

De volgende stop is het oude centrum van Roanoke, waar we meteen een avondmaaltje eten. 
 

Daarna rijden we naar het laatste hoogtepunt van vandaag. Een letterlijk hoogtepunt, op de hoogste berg van de stad bevindt zich namelijk een ster zo hoog als een flatgebouw. Ooit gebouwd om de welvaart van de stad te vieren. 

Vanaf hier een prachtig uitzicht over de stad.

Rond half acht zijn we weer terug bij het hotel. Lekker allemaal een beetje op tijd naar bed vanavond, want morgen gaan we op tijd voor naar Washington DC.