Highway 1

Vanmorgen weer heerlijk ontbeten in het hotel en daarna ons hele hebben en houden weer de auto in. Op naar Cambria! Zowel het reisbureau als de tomtom gaven ons een route via het binnenland. We waren even in twijfel, maar besloten toch de Highway 1 langs de kust te nemen. Naar verluidt een van de mooiste routes in Amerika. Niks aan gelogen, goede keuze! We zijn onderweg heel vaak gestopt om even te genieten van het uitzicht, echt prachtig. Rotsen, mooie strandjes en de helblauwe zee met wilde golven.

Toen we bijna bij Cambria waren zagen we in de verte opeens veel auto’s en mensen bij een uitkijkpunt aan de zijkant van de weg staan. We vroegen ons af wat er te beleven was, maar zodra we een stukje verder reden zagen we het al. Honderden zeeolifanten op het strand! Uiteraard zijn wij ook gestopt om even te kijken. Wat een aparte (lees: lelijke maar aandoenlijke) beesten! Sommigen waren ruzie aan het maken in zee en anderen voerden een innig gesprek op het strand, maar de meesten lagen gewoon dik te zijn en te slapen. Af en toe bewogen ze een vin om wat zand over zichzelf heen te gooien waarna ze ongestoord verder sliepen. Onwijs gaaf om te zien en dat gewoon pal naast de snelweg!

Eenmaal ingecheckt in ons hotel in Cambria kwam de volgende verbazing. Een ge-wel-di-ge hotelkamer! Of meer een soort appartement eigenlijk, inclusief woonkamer, keukentje, badkamer, slaapkamer, terrasje en twee open haarden! Alles in landelijke stijl, wow wat een verassing!

De lodges (met elk vier van deze appartementen) staan in een bosrijke omgeving, echt een topplek. Na een kopje koffie besloten we richting het centrum te lopen. Naast onze lodge loopt een bospad richting downtown Cambria. Aan het begin van het bospad staat een bordje dat vertelt dat het bewandelen van dit pad op eigen risico is. De reden werd al snel duidelijk; superstijl naar beneden (in het geval van de heenweg....), slipgevaar door zand en eekhoorns die zaden en dennenappels naar beneden laten vallen ;).

Het centrum van Cambria is traditioneel en historisch, met heel veel kunst- en antiekwinkeltjes.

We hebben een stuk over de hoofdstraat gelopen waarna we een Mexicaans restaurantje uitkozen. Het ging daar zo pijlsnel dat we binnen drie kwartier buiten stonden met volle maagjes van de taco's en grote cola's (met refills). Het eten was heerlijk, maar veel te veel. De serveerster vroeg nog of we het mee wilden nemen en reageerde verbaasd (of beledigd, daar zijn we nog niet uit) toen we nee antwoordden. Vrijwel iedereen loopt in Amerika met bakjes en zakjes diner-restjes de deur uit, ongeacht hoe luxe het restaurant is.

Net de berg weer opwaarts getrotseerd en nu even aan het relaxen in het appartement. Er is straks live muziek in de bar van het hotel, waar we naartoe gaan. 

Morgen willen we richting strand voor een wandeling (nog steeds geen weer om te zonnebaden) en verder hebben we geen plannen. Misschien gewoon lekker genieten van dit prachtige appartement!

Liefs van ons