Monsoon in de Canyon

Vanmorgen begon de dag met een zonnige jeeptour door Red Rocks district in Sedona. In een roze jeep, die we deelden met een Nederlands gezin, werden we rondgereden over ruige weggetjes langs de rotsen. Weer ontzettend mooi om te zien. Erg onwerkelijk, in Nederland kennen we dat helemaal niet. Het lijkt haast wel alsof het niet echt is.

Na de jeeptour een snelle lunch en daarna door richting Grand Canyon. We waren nog geen tien minuten onderweg of het weergeweld barstte alweer los. Gelukkig was het van korte duur en konden we na een half uurtje een stop maken hoog in de bergen. We waren toen op bijna 2000 meter hoogte en het zal jullie niet verbazen... Wederom een prachtig uitzicht.

Na twee uur rijden kwamen we aan in Tusayan, een plaatsje bij Grand Canyon. We waren er al om 3 uur, dus hadden nog tijd genoeg om alvast naar de Canyon te gaan. We wilden de zonsondergang zien, maar besloten er een wandeling aan te plakken. Iets wat eigenlijk voor morgen op het programma stond, maar wandelroutes genoeg daar ;).
Om 5 uur gingen we van start, eerst door een stukje bos, en toen.... Daar was het dan, de overweldigende, supermooie, mijlendiepe Grand Canyon, als een gat in de grond. Om stil van te worden...
  

We begonnen 2 uur durende de wandeling richting het uitkijkpunt, waar rond half 8 de zonsondergang zou beginnen. Zoals al te zien is op de foto's was de lucht aardig donker. In de verte was zelfs een regenboog te zien (foto 2). Na een half uurtje wandelen werd de lucht pikzwart en in de verte was alweer onweer te horen.


We besloten, gezien de dreigende lucht, toch maar om te keren en met stevige pas liepen we terug. Na een tijdje hoorden we de regen al achterin de Canyon tegen de rotsen kletteren. Heel erg maf, een echoënd geluid dat laat horen hoe enorm groot en diep de Grand Canyon eigenlijk is. We hebben nog net geen sprintje getrokken en waren om kwart over 6 zo goed als droog bij de auto aangekomen. Op het laatste stukje kwamen we nog wat Bambi's tegen, die op hun dooie gemakje gras aan het eten waren pal naast de weg.

Regen- en onweersbuien zijn hier eigenlijk vrij normaal rond deze tijd van het jaar. Toch denken we dat deze 'monsoon', zoals ze het noemen, wel wat heviger is dan ze hier gewend zijn, gezien de absurd vele nieuwsberichten erover op tv. Ach ja, er is niets aan te doen.

Aangezien we de zonsondergang hadden afgeschreven besloten we naar het IMAX theater te gaan, bij het National Geographic Visitor Center. We hadden al iets gelezen over de film die hier gedraaid wordt, over de geschiedenis van de Grand Canyon en de ontdekkingsreizen die er hebben plaatsgevonden. Het was een hele goeie keuze om hierheen te gaan, echt een ware beleving. Op een scherm vier keer zo groot als een gewoon bioscoopscherm werden beelden van de Grand Canyon uitgezonden. Net alsof je er zelf doorheen vloog. Gelukkig zat er ook een stukje bij met een zonsondergang, hebben we dat toch nog een beetje meegemaakt.

Daarna gegeten bij een Steak Restaurant die we vanmiddag al hadden gespot. Een lekker stukje vlees zou er wel in gaan. Eenmaal binnen werd je hartelijk welkom geheten door een blauwe waas en sterke grill-geur. We hebben er heerlijk gegeten en het leek wel of er geen eind kwam aan de berg op de bordjes. We konden dus niet anders dan alle entourage weer terug naar de keuken te sturen, het vlees alleen was al meer dan genoeg.

We gaan nu lekker slapen. Morgen op tijd richting Grand Canyon voor een wandeling, 's morgens is het meestal nog zonnig. Waarschijnlijk hebben we vandaag niet eens half gezien hoe mooi de Canyon is en kijken we morgen met zonlicht helemaal onze ogen uit. We zijn benieuwd :).

Daarna zo'n 3,5 uur rijden naar Page, waar we weer een nachtje blijven.

Tot morgen!