Een gouden dag met een kristallen randje

Vanmorgen werden we wakker van een wel heel bijzondere wekker: onweer en keiharde regen! Gelukkig hadden we de manatee tour pas in de middag en konden we nog even rustig aan doen en hopen dat het zou opklaren.

Om 10.45 uur checkten we uit, we hadden nog zo’n anderhalf uur tot we ons moesten melden bij de tour. Verderop hadden we een mall gezien, waar we besloten even een broodje en wat boodschapjes te halen.

Om 12.15 uur meldden we ons bij de tour, waar we ons in een ietwat oncharmante wetsuit hesen en een filmpje te zien kregen over de do’s en don’ts bij de manatees. Daarna gingen we de boot op en voeren we over de prachtige Crystal River. De schipper vertelde ons al direct dat het eerder vertoonde filmpje nogal een verkeerd beeld schetst; zoveel manatees zullen we niet zien. Momenteel zijn er maar 15-20 manatees in dit gebied, waarvan we er misschien een paar kunnen vinden. Wanneer je in november komt tref je er wel veel aan.

Al snel zagen we in de verte een manatee met haar jonkie zwemmen en werd de boot stilgelegd. De zwembrillen op, snorkels in en het water in. We moesten proberen te drijven en zo min mogelijk met onze voeten te bewegen. Dat lukte nog wel, maar het snorkelen was even wennen. Ik zat een paar keer te hoesten en proesten, maar had het trucje uiteindelijk door. We snorkelden achter de groep aan en niet veel later zagen we een manatee! Wat een enorm beest! Zeker een paar meter lang, echt imposant. De manatee zwom met een flinke snelheid een andere kant op, waardoor we hem niet zo heel goed hebben kunnen bewonderen.

We gingen de boot weer op en voeren verder.  De natuur rondom de rivier, een combinatie van palmbomen en allerlei hangende bomen, geeft een soort ‘expeditie Robinson’-gevoel.

Op sommige plekken langs de rivier staan huizen (en flinke ook), wat een fantastische plek om te wonen. Helaas waren hier geen manatees te vinden, dus door naar ‘the three sisters’ en stuk rivier waar zich drie bronnen bevinden. Op deze plek was het water een stuk kouder maar ook enorm helder. We kregen een half uurtje de tijd om hier rond te zwemmen, echt een prachtige plek. Rondom ons bomen, alsof je door de jungle zwemt. En prachtig helder water, waar we de vissen van meters afstand zien zwemmen. De bronnen, een soort kraters op de rivierbodem, waren helemaal kristalhelder. De rivier verdient zijn naam ‘Crystal River’ volledig. Arjan probeerde erin te duiken, maar kwam door de flinke stroming  niet erg diep. Deze plek is echt adembenemend, we hebben flink wat foto’s met de onderwatercamera genomen. Nu hopen dat ze gelukt zijn…

Na een half uurtje was de hele groep weer op de boot geklommen en voeren we verder. Na een kort stukje kwamen we nog twee manatees tegen, etend dit keer. Snel het water weer in, en dit keer zagen we hem supergoed. We hebben hem zelfs per ongeluk aangeraakt, zo dichtbij waren we. Hij zwom tussen de groep door en flitste onder ons langs. Wat bijzonder dat zo’n beest zo mak is terwijl een hele groep mensen als een soort paparazzi achter hem aan zit. Nadat we het cameraatje vol hadden geschoten gingen we de boot weer op. De tweeënhalf uur zaten er alweer op, wat was dit onwijs gaaf om te doen.

Eenmaal weer bij de auto was het 4 uur, snel de tomtom instellen en de weg op, door naar het volgende plaatsje. De bestemming was Clearwater Beach, zo’n 2 uur rijden. De route ernaartoe was saai, alsof je door een groen gebied in Drenthe rijdt.  Pas het laatste stukje langs de kust was weer interessant. Om 6 uur waren we ingecheckt. Snel douchen en opfrissen en rond 7 uur wandelden we richting de pier en winkelstraat. We zochten een plek om ons cameraatje te ontwikkelen, maar die vonden we helaas niet.

We gingen een redelijk luxe restaurantje binnen en hebben hier heerlijk gegeten. We kregen bij ons eten een heel assortiment aan extraatjes, zoals crackers met kaassalade, mais en appelmoes als voorafje (weer eens wat anders dan ons stokbroodje kruidenboter) en een mandje met muffins en bananenbrood bij de salade en soep. We kwamen hier dus niks te kort, de entourage was best mooi voor Amerikaanse begrippen en in plaats van tv’s zat er een meneer achter piano. We konden ook lekker rustig aan doen, aangezien mijn kip zo’n 30-40 minuten in de oven moest. De serveerster vertelde dit al direct bij het bestellen (voor het geval het een bezwaar zou zijn) en verontschuldigde zich daarna nogmaals dat het zo lang duurde. Voor ons Nederlanders een hele normale wachttijd op een hoofdgerecht, maar hier wordt alles pijlsnel gefrituurd/in de magnetron gegooid, waardoor je meestal binnen een kwartiertje je hoofdgerecht voor je hebt staan. We vonden dit dus een toprestaurant en liepen rond half 10 voldaan naar buiten. We zijn nog even over de pier gewandeld, maar hier was eigenlijk niks te doen, dus doken we een barretje in. Hier even lekker gezeten, biertjes/colaatjes gedronken en naar een bandje geluisterd.

Rond 12 uur waren we weer op de hotelkamer, waar ik nu het reisverslag typ. Morgen houden we lekker een stand dagje, hopen op goed weer want vandaag was erg bewolkt en regenachtig. Volgens de schipper op de manatee-boot was het vandaag (met zo’n 28 graden) de koudste dag in Florida sinds lange tijd.

Het was een superdag vandaag, wat een ervaringen weer! We gaan nu lekker tevreden slapen, tot de volgende update!