Luxe in een doggybag

Na de geslaagde avond van gisteren zijn we vanmorgen wat slaperig opgestaan. Eerst de koffers weer inpakken en dan uitchecken. Daarna even een ontbijtje bij Ihop, waarna we rond 12 uur de auto in stapten. De drie uur durende rit begon langs de kustlijn, een fijn uitzicht.

Na een half uurtje draaiden we de US75 op, een hele lange eentonige snelweg. Voor sommige mensen zelfs slaapverwekkend, aangezien we maarliefst vier ongelukken tegen kwamen. Mensen in slaap gevallen achter het stuur en tot stilstand gekomen tegen een boom/vangrail in de berm. De ene auto lag nog erger in de kreukels dan de andere, nou dat houdt je wel wakker…

Rond half 4 kwamen we aan bij ons hotel in Naples. We hebben een schattige mintgroene kamer, aan de verflucht te ruiken net opgeknapt. Even bijgekomen (bijgeslapen) op de kamer en rond half 6 waren we klaar om het dorpje te gaan verkennen.

We liepen richting 5th street, een toeristisch straatje vol met terrasjes, juweliers, galerieën en andere plekken waar de welvarende bewoners van Naples hun geld kwijt kunnen. De hoeveelheid terrasjes is hier on-Amerikaans groot, misschien komt het dan toch door de Europese naam van het stadje..?

Naples is een stadje voor de rijke (veelal gepensioneerde) Amerikanen, met de prachtige landhuizen en puntgave tuinen. We keken onze ogen uit toen we richting het strand wandelden.

Het was nog steeds erg warm, dus liepen we een stuk langs de kustlijn ter verkoeling. Op de pier, vol met vissers, haalden we een slush om af te koelen.

We besloten weer terug te lopen richting 5th street, om daar een hapje te eten. We kozen het volste terras (is vaak een goed teken toch?) en bestelden knoflookbrood en bruchetta vooraf, en lasagne (Sanne) en biefstuk (Arjan) als hoofdgerecht. We hadden een tafeltje vooraan op het terras en hadden mooi zicht op alles wat zich afspeelde op straat. De mensen die hier rondlopen zien er al net zo keurig verzorgd uit als hun huizen. Je ruikt het geld als ze langslopen. We lagen helemaal in een deuk toen we een mannetje van middelbare leeftijd met een volgespoten vrouw en klein wit hondje aan zagen komen rijden. Een dure witte bak met beige leren bekleding, die precies in een vrij plekje paste. Het keurig getrimde hondje sprong tijdens het inparkeren in het gezicht van de man, zichtbaar geïrriteerd duwde hij het beest naar de achterbank. De botox-vrouw tilde het hondje troostend de auto uit en de man liep erachteraan met haar tas van een of ander exclusief merk, vermoedelijk wensend dat hij op de golfbaan was gebleven. Zo’n typisch schouwspel zie je alleen op tv!

We hebben heerlijk gegeten en voor de eerste keer onze resten (lees: halve maaltijd) meegenomen in een doggybag ;). Het was zo lekker, zonde om weg te gooien en zelfs in het luxe Naples zijn we niet de enigen die met een tasje het restaurant uitlopen.

Na het eten nog even wat gedronken in een soort Iers cafeetje en rond half elf weer terug richting het hotel. Op de terugweg zagen we dat alle restaurantjes zich ’s avonds ontpoppen tot gezellige terrasjes met muziek en borrelende mensen. Goede sfeer dus hier in het warme en zonnige Naples!

We genieten enorm en tot onze schrik zijn we alweer over de helft van de vakantie... Wat gaat dat toch altijd weer snel... Gelukkig ook nog een hoop leuke dingen in het vooruitzicht de komende weken! :)

Tot de volgende update maar weer! Liefs van ons