Tussen kunst en koelkastmagneetjes

Vanmorgen werden we een beetje brak wakker na een nachtje met weinig slaap. Erg veel geluidjes, van een kletsend groepje mensen op de hoek om half 4 ‘s nacht tot een ratelende koelkast in de kamer.

Eerst maar een ontbijtje in de lobby om rustig op te starten. Daarna voor de tv om de ceremonie van de aankomst van de slachtoffers te bekijken. De minuut stilte werd ook hier op CNN uitgezonden.

Daarna naar het strandje om te relaxen en even wat bij te slapen. Ook hier weer een prachtig paradijselijk strand. 

Nou, voor het oog dan. Helaas hing er op dit strandje een verrotte eierlucht, waarschijnlijk kwam het van de berg aangespoelde zeewier. Desalniettemin hebben we lekker een paar uur op een bedje onder een parasolletje gelegen. Rond half vier gingen we weg, omdat ik de blaren op mijn benen had staan. Toch niet goed genoeg ingesmeerd…

Op de terugweg naar het hotel zijn we gestopt bij de drogisterij CVS, waar onze foto’s van het snorkelen op dvd klaar lagen. Deze hadden we gisterenavond weg gebracht, dus bij deze nog wat foto’s van eergisteren:

Na het opfrissen gingen we rond 6 uur weer het hotel uit, richting ‘Southernmost Point’. Deze boei vertegenwoordigt het zuidelijkste puntje van Amerika. Vanaf hier is het slechts 90 miles (ruim 144 km) naar Cuba, hoewel je er via de zee niet kunt komen. Het was helder weer, dus zagen inderdaad heel in de verte Cuba.

We wilden hier natuurlijk op de foto, maar moesten daarvoor eerst even in de rij staan. Lijkt het Las Vegas bord wel ;).

Daarna zijn we lekker gaan eten bij Hard Rock Café en de zonsondergang gaan bekijken vanaf Mallory Square.

Onderweg kwamen we nog wat kippen en hanen tegen, die hier overal los lopen op straat.

Net als gisteren hebben we nog even wat gedronken bij Sloppy Joe’s, wederom hele goede muziek. Rond halftien stortte moeder in spé een beetje in dus besloten we te gaan.

Op de terugweg naar het hotel werd onze aandacht getrokken door een mooie foto in een galerie. We besloten even binnen een kijkje te nemen en werden meteen als potentiele klanten aangezien door een medewerker van de galerie. Hij vertelde ons dat dit het werk is van Peter Lik, een bekende fotograaf. Uniek aan zijn werk is dat hij zo’n foto’s ontwikkelt op speciaal papier met zilverstukjes erin. Dit zorgt voor een prachtig weerkaatsingseffect, waardoor het schilderij mee verandert als het donker of licht wordt. We kregen een demonstratie met verschillende soorten lichtval in een afgesloten kamertje en toen kwam de prijs…. ‘Slechts’ $6500,-, en dan komen er natuurlijk nog transportkosten á $750,- en invoerrechten bij. We wisten de beste man te overtuigen dat we er even een nachtje over wilden slapen en stonden even later met klapperende oren weer buiten. Voor de geïnteresseerden, hieronder het befaamde schilderij (in het echt veel mooier)…

Ach, koelkastmagneetjes zijn ook een soort kunst, toch? Daarvan hebben we er genoeg gescoord inmiddels, gaan we toch niet helemaal met lege handen naar huis ;)

Nu net weer terug in het hotel, waar we straks lekker op tijd gaan tukken. Morgen een lange rit van ruim 4 uur richting Miami Beach, onze laatste bestemming in Florida. We hebben genoten van het relaxte, gezellige en mooie Key West, zeker een aanrader!

Bye bye!