Kamperen bij de beren

Rise and Shine voor een nieuwe dag! Alle koffers weer ingepakt, nog even Skypen, ontbijten en wat spulletjes voor de lunch halen. En dan op naar Sequoia NP. Al na een kwartiertje rijden we het park in, we kunnen met onze aangeschafte Annual Pass zo door rijden. Een Annual Pass is een pas waarmee je een jaar lang alle nationale natuurparken van Amerika in mag. Deze passen mogen op twee namen staan, waardoor ze vaak op Marktplaats tweedehands te koop staan. Zodoende hadden we deze al in de pocket voor een prikkie!

Eenmaal in het park rijden we gauw omhoog de bergen in. We maken een stop bij Tunnel Rock, waar ik het niet kan laten omhoog te klimmen bovenop de rots. Whoeps dat is toch wel wat hoger dan gedacht. Snel poseren voor een foto en dan gaat deze held op sokken weer gauw naar beneden.

We rijden verder, het wordt al steiler, mistiger en kouder. Best griezelig, vooral als je daarbij denkt aan een potentiële beer Meet & Greet. We stoppen bij Tunnel Log, een Sequoia boom die bijna 80 jaar geleden is omgevallen en nu als tunnel fungeert.

We rijden weer door, maken een stop bij General Sherman, de opper-reus onder de Sequoia bomen. We doen een korte hike van een kleine 2 km, naar beneden het bos in. De Sequoia bomen zijn echt enorm, 7,7 meter breed (!) en 82 meter hoog, een aardig gebouw dus. Kleine mensjes zijn we dan eigenlijk maar.

We zitten op zo'n 2500 meter hoogte, brrrr wat is het hier koud! De thermometer geeft 35F aan, oftewel 1,5 C, dus de lunch-picknick vindt plaats in de auto. We rijden het laatste stukje door Sequoia NP, wat is het waanzinnig mooi. Gekleurde bomen, een laag sneeuw langs de kant van de weg en enorme uitzichten. Maar wel een intensieve rit voor Arjan, de mist zorgt voor slecht zicht en er zijn veel scherpe bochten.

Buiten het park geeft de navigatie nog 3 uur rijden aan naar de camping in Yosemite NP. We strekken even de benen in Fresno en rijden een paar uur later rond 17:00 uur Yosemite park in.

Wauw wauw wauw. Mooie watervallen, bergen, bossen en valleien. Ik zit op het puntje van mijn stoel om te zien of we een beer kunnen spotten. Enerzijds lijkt het me bijzonder, anderzijds doodeng. We nemen nog even de 'wat-te-doen-als-je-een-beer-tegenkomt-regels' door: stilstaan, schreeuwen en je groot maken.

Om 18:00 uur komen we aan bij de camping, onderin de vallei. Wat een bijzondere plek om te overnachten, zo gezellig, primitief en ontzettend mooi.

Wel overal waarschuwingen voor beren, die jouw eten/drinken/badschuim/lipgloss graag lusten. Dus alles gaat uit de auto, achter slot en grendel de beren locker in. We eten een pizzaatje buiten, de temperatuur is nog best oké. Straks gaan we lekker naar bed in onze tent, maar of we zullen slapen met die beren spanning....?