Windy winterday

Oké, we bevinden ons dus in een pittoresk huisje op de heuvel, waar het tijdens de winter aardig koud en stormachtig kan zijn. Nou dat hebben we gemerkt vannacht, het hele huisje ging heen en weer, zowel van de storm als ons gebibber. Terwijl Nederland te maken heeft met een hitte-alarm ontwaken wij met -2 en de ijspegels aan ons neus. 

Maar het uitzicht, dat is hier zó waanzinnig. We ontbijten in het hoofdgebouw, waar we daarna ook lekker relaxen bij het haardvuur, met het schilderachtige landschap als achtergrond. Tegen de middag pakken we de auto, en rijden we een stukje verder over het hobbelweggetje.

We passeren eerst een kleine boerderij en verderop nog een paar huisjes met een klein winkeltje. Als we nog iets verder rijden komen we ineens bij onderstaand bord:

De grenspost van Zuid-Afrika. We zitten namelijk vlakbij de grens met Lesotho. Al stopt deze weg na de grenspost volledig en is de volgende landsgrens zo’n 75 km begroeid niemandsland verder. Je kunt er alleen komen met een 4x4 en dwars door de natuur. Doen we maar even niet. 

We keren om en stoppen bij het kleine winkeltje, met verrassend groot assortiment.

We kopen wat eitjes en drinken en rijden weer verder terug, om een bezoekje te brengen aan de boerderij. Als je hier toch staat te grazen als dier, omgeven door dit mooie landschap, dan lijk je me toch best een fijn leventje te hebben.  

We drinken een cappuccino bij het bijbehorende koffiehuisje en trappen een balletje op het veld. Het is hier overal zo rustig, ook hier zijn we de enigen. Misschien is dat in de Afrikaanse zomer wel anders hoor. 

In de middag gaat de wind wat liggen en loopt de temperatuur op tot een aangename en zonnige 18 graden. 

Ons resort is echt van alle gemakken voorzien en je komt hier enorm tot rust. Echt veel dingen doen of ondernemen zit er hier niet in, maar juist wel even goed ook. Hier op deze plek voelt een beetje alsof je in een bubbel zit, en daar blijven we lekker nog een paar dagen in!